Το «Μουσικό Οδοιπορικό με τη Δόμνα Σαμίου» ήταν μια σειρά εκπομπών που προβλήθηκαν στην ΕΡΤ το 1976-1977. Κάθε επεισόδιο ήταν αφιερωμένο στη μουσική και χορευτική παράδοση κάποιας διαφορετικής περιοχής της Ελλάδας.
Το επεισόδιο αυτό ήταν αφιερωμένο στην Αρκαδία, και ειδικότερα στην επαρχεία Γορτυνίας. Η Δόμνα Σαμίου αναφέρεται σε ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία της περιοχής ενώ παράλληλα παρουσιάζονται τραγούδια και χοροί της περιοχής.
Η εκπομπή ξεκινά με τον Γιάννη Πολύδερα ή Μπρουκλόγιαννη να παίζει σόλο κλαρίνο.
Συνεχίζει με το τραγούδι του γερο-Δεληγιάννη, το οποίο μας μιλάει για τη σφαγή του Γιάννη Δεληγιάννη στις 28 Φεβρουαρίου του 1816. Τραγουδάει ο Γιάννης Κουρής και τον συνοδεύουν: στο κλαρίνο ο Γιάννης Πολύδερας ή Μπρουκλόγιαννης, στο βιολί ο Βασίλης Αγγελόπουλος και στον ταμπουρά ο Δημήτρης Στρέμπας.
Παίρνει συνέντευξη από τον Γιάννη Πολύδερα ο οποίος παίζει κλαρίνο επαγγελματικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό και συζητούν για το παρατσούκλι του: Μπρούκλιδες αποκαλούσαν αυτούς που επέστρεφαν στο χωριό από την Αμερική και ο πατέρας του ήταν μετανάστης στην Αμερική.
Ο Στάθης Παλιβάς, 11 χρονών, τραγουδά το Γενήκαν τα γεννήματα.
Στο Βαλτεσινίκο συναντάμε τα αδέρφια Φώτη και Χρήστο Κατσίγιαννη που ο πρώτος τραγουδά και ο δεύτερος παίζει φλογέρα.
Επίσης συναντάμε τον μπαρμπα-Μιχάλη, 83 χρονών, που ξέρει παλιά τραγούδια, πολλά από τα οποία έχει μάθει κοντά του ο Φώτης Κατσίγιαννης. Ο μπαρμπα-Μιχάλης τραγουδά μαζί με τον Φώτη Κατσίγιαννη Ποιος ήταν π΄αναστέναξε.Ο Φώτης Κατσίγιαννης μαζί με τον μπαρμπα-Μιχάλη τραγουδούν το Βουνά της Αλωνίσταινας και φλογέρα παίζει ο Χρήστος Κατσίγιαννης.
Στο Λευκοχώρι οι κάτοικοι οργάνωσαν μια νέα γιορτή, τη γιορτή των γερόντων. Ανάμεσα στους χορούς και τα αστεία παιχνίδια που γίνονται τη μέρα αυτή είναι και ο χορός Παιχνίδι της φωτιάς
με τον στερεότυπο στίχο «Δεν τ’ ανάβεις δεν μπορείς, θα τ’ ανάψω και θα δεις».
Η Δόμνα Σαμίου παίρνει συνέντευξη από τον πρόεδρο του χωριού Θεόδωρο Παπαθεοδώρου για το πώς ξεκίνησε η ιδέα της γιορτής των γερόντων. Και περιγράφει: Ένας γέρος παραπονέθηκε μετά από μια συνεστίαση των νεότερων του χωριού ότι έχουν τους ηλικιωμένους στο περιθώριο. Έτσι ένας συγχωριανός, ο κύριος Πολυχρονίου, αποφάσισε να κάνουν μια γιορτή για τους γέρους, άνω των 65 χρονών, και αυτός θα αναλάμβανε όλα τα έξοδα. Από τότε καθιέρωσαν το επόμενο Σάββατο από της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο να κάνουν αυτή τη γιορτή στην οποία μαζεύονται χωριανοί από όλοι την Ελλάδα. Την τελευταία χρονιά κάλεσαν και τις γερόντισσες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου